Het begon ooit als een grapje, maar inmiddels zou ik het nooit meer willen missen. Trouwambtenaar zijn is echt het aller leukste wat ik mag doen. Het eerste huwelijk dat ik mocht sluiten was in Hoek van Holland. In de zomer van 2014 was dat een feit. Nu acht jaar verder mocht ik afgelopen week, 17 juni j.l, in Montfoort mijn 200e huwelijk sluiten.
Op een prachtige dag waar de zon meer dan hoog aan de hemel stond, waren het Albert en Michelle die ja tegen elkaar zeiden onder toeziendoog van vrienden en familie.
Een getal is maar een getal, maar 200 is wel echt iets waar ik met heel veel trots naar kijk. Het vertrouwen krijgen van bruidsparen, die na een vrijblijvende kennismaking beiden roepen dat ik het mag doen, blijft een bijzonder ding. Zoals al eerder geschreven wil ik echt diep in de materie duiken om een maatwerkceremonie te kunnen schrijven. Daar is echt vertrouwen voor nodig en dus zijn er ook bruidsparen die dat niet willen. Om dan in 8 jaar op 200 gesloten huwelijken te komen maakt het extra speciaal.
Mijn dank gaat dan ook gemeend uit naar al die bruidsparen die ja tegen mij hebben gezegd en mij het vertrouwen hebben gegeven om hen in de echt te verbinden.
Deze 200 ceremonien hebben allemaal hun eigen verhaal. Hun eigen invulling en hun eigen momenten van de lach, geluk en emotionele traan. Deze 200 huwelijken die ik mocht sluiten vormen dan ook de basis van mijn verhalenbundel die er echt aan zal komen. Dat deze eerder is aangekondigd en nog steeds niet af is vind ook ik echt vervelend en slordig. Weet dat we er achter de schermen druk mee bezig zijn. Voor het einde van het jaar is dat boek een feit!
Op naar nummer 300! Dit gaat nooit vervelen